Սեպսիս․ ախտանշաններ, ռիսկի գործոններ, բուժում

Սեպսիսը կյանքին վտանգ սպառնացող օրգանային դիսֆունկցիա է, որն առաջանում է օրգանիզմի ինֆեկցիայի հանդեպ անկառավարելի պատասխանի հետևանքով: Օրգանային դիսֆունկցիան գործնական առումով 2016 թ․ SCCM/ESICM աշխատանքային խմբի կողմից բնորոշվում է որպես սեպսիսով պայմանավորված օրգանային անբավարարության սանդղակի (Sequential /Sepsis-induced/Organ Failure Assessment Scale, SOFA) SOFA սանդղակի ≥2 գնահատական սուր առաջացած փոփոխություն կամ SOFA-ի գնահատականի ≥2 միավորով աճ՝ համեմատած հիվանդի ելակետային քրոնիկական մակարդակի հետ։ SOFA սանդղակը նախատեսված է գնահատելու հիվանդի օրգանային դիսֆունկցիայի մակարդակը՝ հատկապես ծանր վիճակում գտնվող պացիենտների համար, օրինակ՝ սեպսիսի ժամանակ:
Ի՞նչ է գնահատվում SOFA սանդղակով
SOFA սանդղակը գնահատում է 6 օրգան համակարգ, յուրաքանչյուր համակարգ գնահատվում է 0-4 միավորով՝ կախված դիսֆունկցիայի ծանրությունից։
Ի՞նչ են նշանակում միավորները
Օրինակ՝
Ի՞նչ օգուտ է տալիս
SOFA սանդղակը օգնում է բժիշկին՝
· վաղ ճանաչել և գնահատել օրգանային դիսֆունկցիան,
· հետևել հիվանդի վիճակի դինամիկային (բարելավում կամ վատթարացում),
· սահմանել սեպսիսի առկայությունը (SOFA ≥ 2 միավոր),
· կանխատեսել մահացության ռիսկը։
SOFA սանդղակի գնահատման աղյուսակ
Օրգան համակարգ |
Ցուցանիշ |
0 բալ |
1 բալ |
2 բալ |
3 բալ |
4 բալ |
Շնչառական համակարգ |
PaO₂/FiO₂ (mmHg) |
>400 |
301-400 |
≤300 |
101-200 (մեխ. օդափոխությամբ) |
≤100 (մեխ. օդափոխությամբ) |
Մակարդելիություն |
Տրոմբոցիտներ (×10 3/մլ) |
≥150 |
101-150 |
51-100 |
21-50 |
<20 |
Լյարդ |
Բիլիրուբին (մգ/դլ) |
<1.2 |
1.2–1.9 |
2.0–5.9 |
6.0–11.9 |
≥12.0 |
Սրտանոթային համակարգ |
ինոտրոպներ / Վազոպրեսորներ մկգ/կգ/ր |
Նորմալ |
ՄԶՃ <70 մմ ս.ս. |
Դոպամին ≤5 կամցանկացած դեղաչափի դոբուտամին |
դոպամին 5,1-15 մգ/կգ/ր, կամ էպինեֆրին ≤0.1 կամ նորէպինեֆրի ն ≤0.1 |
դոպամին >15 մգ/կգ/ր, կամ էպինեֆրին≥0,1 կամ նորէպինեֆրին ≥0,1 |
Նյարդային համակարգ |
Գլազգոյի կոմայի սանդղակ (GCS) |
15 |
13–14 |
10–12 |
6–9 |
<6 |
Երիկամներ |
կրեատինին մգ/դլ (մմօլ/լ) դիուրեզ մլ/օրը |
<1,2 (110) |
1,2-1,9 (110-170) |
2,0-3,4 (171 - 299) |
3,5-4,9 (300- 440) ≤500 |
≥5.0(440) կամ <200 մլ/օ |
Սեպտիկ շոկը սեպսիսի առավել խոր ցիրկուլյատոր, բջջային և նյութափոխանակման խանգարումներով ենթատեսակ է, որը բերում է ավելի բարձր մահացության սեպսիսի հետ համեմատած:
Կլինիկական տեսանկյունից սեպտիկ շոկը ախտորոշվում է, երբ, չնայած բավարար ինֆուզիոն թերապիայի, անհրաժեշտ է լինում անոթասեղմիչ դեղորայքի ներմուծում միջին զարկերակային ճնշման արժեքը ≥65 մմ ս.ս. պահելու նպատակով, և երբ շիճուկային լակտատի արժեքը >2 մմոլ/լ (>18 մգ/դլ):
SOFA սանդղակով արված կանխատեսումների համաձայն՝ այդ սեպտիկ շոկի չափանիշներին համապատասխանող հիվանդների մոտ մահացության մակարդակը ավելի բարձր է, քան չհամապատասխանողների մոտ (≥40% ընդդեմ ≥10%)։» Ըստ վերջին հետազոտությունների՝ սեպսիսը ամեն տարի խլում է մոտ 11 միլիոն մարդու կյանք, այդ թվում՝ բազմաթիվ երեխաների։ Բացի այդ, սեպսիսը հաղթահարած միլիոնավոր հիվանդներ ձեռք են բերում հաշմանդամություն:
Սեպսիսի հարուցիչներ
Սեպսիսի հարուցիչները տարբեր են՝ կախված վարակի աղբյուրից, հիվանդի իմունային կարգավիճակից, տեղային էպիդեմիոլոգիայից (հիվանդանոցային կամ արտահիվանդանոցային վարակ)։
Գրամ-բացասական բակտերիաներ (Gram-negative)- Սեպսիսի ամենատարածված հարուցիչներն են՝ հատկապես միզուղիների, որովայնի խոռոչի և հիվանդանոցային վարակների դեպքում։
Գրամ-դրական բակտերիաներ (Gram-positive)- Հաճախ ներգրավված են մաշկի, փափուկ հյուսվածքների, կաթետերների և ներվենոզ սարքերի վարակների ժամանակ։
Սնկային հարուցիչներ (Fungi)- Սովորաբար՝ իմունադեպրեսիվ հիվանդների, երկարատև հակաբիոտիկների կամ ՏԻԲ պացիենտների մոտ։
Վիրուսներ (ավելի հազվադեպ)- Սեպսիսի նման պատկեր կարող են առաջացնել որոշ վիրուսային վարակներ՝ հատկապես իմունադեպրեսիվ պացիենտների մոտ։
ՌԻՍԿԻ ԳՈՐԾՈՆՆԵՐ
-Պացիենտի վերակենդանացման բաժանմունք գտնվելու փաստը։ Վերակենդանացման բաժանմունքի պացիենտների մոտավորապես 50 տոկոսը ունի նոզոկոմիալ վարակ, ուստի սկզբնապես գտնվում է սեպսիսի զարգացման բարձր ռիսկի տակ։
-Բակտերիեմիա
-Տարիքը ≥65 տ: Սեպսիսի հաճախականությունը անհամաչափորեն աճում է տարեց պացիենտների մոտ, և տարիքը սեպսիսից մահացության անկախ կանխատեսիչ է։
-Իմուն համակարգի ընկճում: իմունիտետը ընկճող ուղեկցող հիվանդություններ, օրինակ՝ նորագոյացություններ, երիկամային անբավարարություն, լյարդային անբավարարություն, ՄԻԱՎ/ՁԻԱՀ, ասպլենիզմ) և իմունադեպրեսանտների ընդունումը հաճախ հանդիպում են սեպսիսով կամ սեպտիկ շոկով պացիենտների մոտ։
-Շաքարային դիաբետ
-Չարորակ նորագոյացություններ
-Արտահիվանդանոցային թոքաբորբ
-Հոսպիտալիզացիա անցյալում
-Ժառանգական գործոններ
Կլինիկական պատկեր
Սեպսիսի կլինիկական ախտանշանները խիստ բազմազան են: Պացիենտների մոտ սովորաբար դիտվում են հիպոտենզիա, հաճախասրտություն, հաճախաշնչություն , տենդ և լեյկոցիտոզ։ Վիճակի վատթարացման դեպքում զարգանում են շոկի նշաններ (օրինակ՝ սառը մաշկ և ցիանոզ) և օրգանային դիսֆունկցիա (օրինակ՝ օլիգուրիա, երիկամների սուր վնասում, հոգեվիճակի փոփոխություն):
Սեպսիսի ախտանշաններն են՝
1 –Ընդհանուր բնույթի ցուցանիշներ-
2 -Հեմոդինամիկայի ցուցանիշներ՝
3- Լաբորատոր ցուցանիշներ
4-Հյուսվածքային պերֆուզիայի ցուցանիշներ
Սեպսիսի և սեպտիկ շոկի բուժումը առաջին ժամերին իրականացվող ինտենսիվ թերապիայի կամ վերակենդանացման, հեմոդինամիկ աջակցման ու ախտանշանային բուժման փուլերից բաղկացած միասնական համալիր է: Սեպսիսի և սեպտիկ շոկի մեկնարկային բուժման գերակա առաջնահերթություններն են՝
Ժամանակը վճռորոշ է
Հետազոտությունները ցույց են տվել, որ նույնիսկ այն դեպքերում, երբ վերակենդանացման բուժումը իրականացվել է համապատասխան ցուցումներով և մասնագիտական կերպով, մահացության նվազում նկատվել է միայն այն հիվանդների խմբում, ում մոտ լիարժեք բուժումը սկսվել է սեպսիսի ախտորոշումից հետո առաջին 24 ժամվա ընթացքում։
Ուստի՝ սեպսիսի բուժման հաջողության բանալին է․
Հեղինակ՝ ԻՀԱԿ ինֆեկցիոն վերակենդանացման և ինտենսիվ թերապիայի բաժանմուքի վարիչ Արմեն Ասլանյան