Հակաբիոտիկները միկրոօրգանիզմների կողմից սինթեզված կամ քիմիական ճանապարհով ստացված դեղեր են, որոնք շատ ցածր խտություններով դրսևորում են մանրէասպան  կամ մանրէականգ (այսինքն՝ թույլ չեն տալիս մանէրներին բազմանալ) ազդեցություն:

Հակաբիոտիկի ճիշտ ընտրությունը:

Հակաբիոտիկներ նշանակվում են պայմանական երեք տարբերակով․

Տարբերակ 1․ Անհրաժեշտ է որոշել ախտածին մանրէի տեսակը մանրէաբանական հետազոտության օգնությամբ, ինչպես օրինակ միզուղիների վարակի դեպքում հանձնում եք մեզի բակ անալիզ, այնուհետև որոշվում է մանրէի զգայնությունը հակաբիոտիկի հանդեպ և ընտրվում է համապատասխան հակաբիոտիկը:

Տարբերակ 2 ․ Գոյություն ունեն որոշ հիվանդություններ, որոնց դեպքում անհնար է/կամ անիմաստ է հակաբիոտիկների նկատմամբ զգայնություն որոշելը և նշանակվում է ստանդարտ բուժում, այսպիսի հիվանդություններ են, օրինակ, բրուցելոզը, բորելիոզը, քութեշը։

Տարբերակ 3․ Որոշ դեպքերում բժիշկը չունի հնարավորություն հստակ պարզելու՝ առկա՞ է բակտերիալ վարակ, թե՞ ոչ։ Այս դեպքերում նշանակվում է էմպիրիկ (այսինքն՝ փորձնական) հակաբակտերիալ բուժում։ Օրինակ՝ անհայտ պատճառով մեծացած լիմֆատիկ հանգույցների դեպքում նշանակվում են մինչև 2 շաբաթ տևողությամբ հակաբիոտիկներ։

Հակաբիոտիկը նշանակելուց  հաշվի են առնում նաև, թե մարմնի որ հատվածի, որ օրգանի ինֆեկցիոն հիվանդություն է պետք բուժել, քանի որ, օրինակ, միզուղիներն արդյունավետ բուժող հակաբիոտիկը կարող է բացարձակ անարդյունավետ լինել գլխուղեղի ինֆեկցիաները բուժելու համար։

Լյարդի և երիկամնների վիճակը․ հակաբիոտիկներն օրգանիզմից դուրս են բերվում կամ լյարդով, կամ երիկամներով, հետևաբար պետք է նախապես իմանալ նշված օրգանների հնարավոր հիվանդությունների մասին, նոր ընտրել հակաբիոտիկը։

Այլ դեղորայք ընդունելու հանգամանքը․ քանի որ տարբեր դեղերի հետ կարող է լինել տարբեր փոխազդեցություններ, օրինակ՝ ազիտրոմիցինի ընդունումը կոլխիցինի հետ կարող է հանգեցնել շատ լուրջ բարդությունների։

Մի քանի կարճ փաստ հակաբիոտիկների մասին

1․Հակաբիոտիկները արդյունավետ չեն գրիպի, սուր շնչառական վիրուսների և ցանկացած այլ վիրուսային հիվանդությունների ժամանակ։

2․Հակաբիոտիկներ ստանալուց առաջ հարկավոր չէ  «պրոբա»  դնել, ավելին՝ չի կարելի։

3․Հակաբիոտիկները միշտ չէ, որ պետք է խմել ուտելուց հետո, օրինակ՝ ազիտրոմիցինը պետք է խմել սոված՝ ուտելուց մեկ ժամ առաջ կամ երկու ժամ հետո։

4․ Հակաբիոտիկները տարեկան միլիոնավոր կյանքեր են փրկում, եթե ցանկանում եք, որպեսզի այս փաստը պահպանվի, ապա հետևեք բժշկի խորհուրդներին և ինքնաբուժմամբ մի՛ զբաղվեք։