Ի՞նչ է հեմոդիալիզը
Հեմոդիալիզը (ՀԴ) երիկամի փոխարինող թերապիայի տարատեսակ է, որի միջոցով պացիենտի օրգանիզմը մաքրվում է ուրեմիկ տոքսիններից (միզանյութ, կրեատինին), կարգավորվում է թթվահիմնային, էլեկտրոլիտային, ջրա-աղային դիսբալանսը։
Քրոնիկ և սուր ՀԴ տարբերությունները, ռիսկի խմբերը
Երիկամների քրոնիկ հիվանդության տերմինալ շրջանում բոլոր պացիենտների բուժումը շարունակվում է ծրագրային, քրոնիկ հեմոդիալիզի սեանսներով՝ ամբուլատոր պայմաններում շաբաթական 3օր, 4ժամ տևողությամբ։
ՀԴ անցկացվում է երիկամների սուր վնասում ունեցող հիվանդների մոտ, եթե կա անհետաձգելի կետերից որևէ մեկը՝ հեղուկներով գերծանրաբեռնվածություն, շիճուկային կալիումի մակարդակ՝ >6.5մէվ/լ, ծանր մետաբոլիկ ացիդոզ Ph<7.2մմոլ/լ, ալկոհոլային և նարկոտիկ թունավորում։
Սուր դեպքերի մեծ մասը բաժին է հասնում վերակենդանացման բաժանմունքում գտնվող պացիենտներին։
ՀԴ-ի ժամանակ հաճախ հանդիպող բարդություններից են՝
Հեմոդիալիզը կյանք փրկող միջոց է։ Ճիշտ ընտրված ՀԴ-ի դոզան հնարավորություն է տալիս բարելավելու կյանքի որակը։ Սուր դեպքերում ՀԴ-ն դեռևս չի նշանակում ցմահ ստանալ հեմոդիալիզային բուժում։ Այն դեպքերի մեծամասնությունում դարձելի է, եթե մինչև դիալիզը երիկամների սուր վնասումով պացիենտները չեն ունեցել երկամային խնդիրներ։
Մի շարք հիվանդություններ, որոնք հանգեցնում են երիկամների քրոնիկ հիվանդության և երիկամների սուր վնասման, կանխարգելելի են։ Դրա համար անհրաժեշտ է ՝
Ւնֆեկցիոն հիվանդությունների ժամանակ առաջացած փորլուծությունը փսխումը, մարմնի ջերմության բարձրացումը կարող են հանգեցնել ջրազրկման և մեզի քանակի քչացման, ընդհուպ՝ բացակայության, իսկ տոքսինների անմիջական ազդեցությունը երիկամների վրա կարող է դրանց սուր վնասման պատճառ դառնալ։
Ախտանշանների դեպքում անհրաժեշտ է ընդունել ադեկվատ քանակի հեղուկներ և հնարավորինս շուտ դիմել բժշկի՝ առաջին օգնությունը ստանալու նպատակով։
Հեղինակ՝ ԻՀԱԿ երիկամաբան և հեմոդիալիզի մասնագետ Քրիստինե Հովսեփյան